تاریخچه کاخن

– کاخن، که در زبان اسپانیایی به معنای “جعبه” است، یک ساز کوبه‌ای با قدمتی نه چندان دور است.
– این ساز در اصل توسط بردگان آفریقایی در پرو مورد استفاده قرار می‌گرفت و به عنوان یک جایگزین برای درام‌هایی که از آن‌ها محروم شده بودند، به کار گرفته می‌شد.
– کاخن‌های اولیه از جعبه‌های چوبی ساده ساخته می‌شدند که برای حمل میوه‌ها استفاده می‌شدند و به تدریج تکامل یافتند تا به شکل امروزی خود رسیدند.
– این ساز در موسیقی فلامنکو و جاز معاصر نیز مورد استفاده قرار می‌گیرد و در آمریکای لاتین، فیلیپین و اسپانیا رایج است.
– تغییراتی در ساختار و صدادهی کاخن در سال‌های پایانی قرن نوزدهم ایجاد شد و این ساز به اوج محبوبیت خود در سال ۱۸۵۰ رسید.
– پاکو د لوچا، نوازنده گیتار مشهور، نقش مهمی در معرفی کاخن به جهان داشت و این ساز را از پرو به اسپانیا برد که منجر به افزایش محبوبیت جهانی آن شد.

توضیحات کاخن ترک

کاخن، سازی کوبه‌ای با قدمتی نه چندان دور، اما با جایگاهی مستحکم در موسیقی جهانی است.
این ساز که از یک جعبه چوبی ساخته شده و با ضربه زدن به سطوح مختلف آن صداهای متفاوتی تولید می‌کند، در ایران نیز طرفداران زیادی پیدا کرده است.
کاخن‌هایی با 4 سیم کوک ثابت، که اغلب از جنس فلز هستند، صدایی دلنشین و غنی ارائه می‌دهند. این سیم‌ها در داخل کاخن قرار دارند و به تولید صدای بیس و رزونانس کمک می‌کنند.
لمینت چاپ با کیفیت بر روی بدنه، علاوه بر زیبایی، دوام و مقاومت ساز را در برابر عوامل محیطی افزایش می‌دهد.
بدنه مشکی، ظاهری شیک و مدرن به کاخن می‌بخشد و این ساز را در عین حفظ کیفیت صوتی، به یک قطعه هنری تبدیل می‌کند. ساخت کشور ترکیه نیز نشان‌دهنده کیفیت ساخت بالا و دقت در جزئیات است، چرا که ترکیه در زمینه تولید سازهای کوبه‌ای سابقه‌ای درخشان دارد.
این کاخن‌ها برای نوازندگان مبتدی و متوسط به دلیل سادگی استفاده و قیمت مناسب، انتخابی عالی هستند و می‌توانند تجربه‌ای لذت‌بخش از نواختن را ارائه دهند.

 اطلاعات کاخن ترک