تاریخچه و مخترع پیانو
پیانو توسط بارتولومئو کریستافوری در حوالی سال ۱۷۰۰ میلادی در شهر پادوا در ایتالیا اختراع شد. این اختراع جدید تا حدود ده سال بعد ناشناخته باقی ماند تا اینکه در سال ۱۷۱۱، یک نویسنده ایتالیایی مقاله‌ای درباره آن نوشت. این مقاله، که بعداً به زبان آلمانی ترجمه و به طور گسترده منتشر شد، شامل دیاگرام‌های مکانیزم پیانو نیز بود. بسیاری از سازندگان پیانو کار خود را بر اساس این مقاله آغاز کردند.
پیش از اختراع پیانو، از سازی به نام هارپسیکورد استفاده می‌شد. تفاوت عمده پیانو با هارپسیکورد در این بود که در هارپسیکورد شدت صدای تولید شده مستقل از میزان فشار وارد شده بر کلیدها بود، در حالی که در پیانو نوازنده می‌توانست با تغییر شدت ضربه به کلیدها، صدایی نرم‌تر یا قوی‌تر ایجاد کند. این ویژگی باعث شد پیانو به سرعت توجه آهنگسازان قرن هجدهم را جلب کند.
پیانوهای اولیه از نظر ظاهری و صوتی شبیه به هارپسیکورد بودند. کریستافوری که یک سازنده هارپسیکورد بود، در تلاش برای بهبود مکانیزم این ساز، در نهایت منجر به ایجاد سازی جدید به نام پیانو فورته شد. این ساز جدید قادر به تولید صدا با شدت‌های مختلف بود و به تدریج به شکل امروزی پیانو تکامل یافت. پیانوی مدرن از اواسط قرن نوزدهم به شکل کنونی خود ظاهر شد.
