انواع گیتار الکتریک
گیتارهای الکتریک با سه نوع بدنه در بازار موجود هستند: بدنه توپُر (solid)، بدنه توخالی (hollow) و بدنه نیمه‌توخالی (semi-hollow). گیتارهای بدنه توپُر از یک یا چند تکه چوب ساخته می‌شوند. بدنه گیتارهای نیمه‌توخالی شامل فضایی خالی است (این گیتارها معمولاً دارای یک تکه چوب در بخش میانی بدنه هستند که دو قسمت خالی در طرفین را جدا می‌کند). بدنه گیتارهای توخالی نیز کاملاً خالی هستند. در مقاله انواع گیتار کامل تر به مدل های مختلف گیتار پرداختیم که پیشنهاد می‌کنیم آن را هم بخوانید.
گیتارهای بدنه توپُر
همانطور که اشاره شد، گیتارهای بدنه توپُر از یک یا چند تکه چوب ساخته می‌شوند. یکی از نمونه‌های مشهور این نوع گیتارها، مدل استرتوکستر شرکت فندر است. به‌طور کلی، گیتارهای بدنه توپُر نسبت به دیگر انواع گیتار، دارای ساستین (کشش صدا) بیشتر و مقاومت بالاتری در برابر فیدبک هستند. به همین دلیل، این نوع گیتار برای سبک‌هایی مانند راک و متال که دیستورشن در آنها نقش مهمی دارد، بسیار مناسب است.
به علت تنوع زیاد انواع گیتار الکتریک بدنه توپُر، بهتر است آنها را به چند زیرشاخه تقسیم کنیم:
تلکستر Telecaster
گیتار تلکستر فندر، شناخته‌شده به‌عنوان نماینده صدای موسیقی کانتری و از نخستین گیتارهای الکتریکی است که به‌طور انبوه تولید شد. اگر می‌خواهید با صدای مرسوم تلکستر آشنا شوید، به موسیقی کانتری قبل از دهه ۸۰ میلادی گوش کنید. با اینکه تلکستر بیشتر با سبک کانتری مرتبط است، اما این گیتار بسیار تطبیق‌پذیر است. برای مثال، کرت کوبین و جک وایت نیز از تلکستر در استودیو استفاده کرده‌اند.
با تنظیم صحیح صدا (که برای برخی از مدل‌های تلکستر ممکن است چالش‌برانگیز باشد)، این گیتار می‌تواند فرکانس‌های میانی قوی و فرکانس‌های بالای شفافی ارائه دهد. این ویژگی باعث شده تا تلکستر در سبک‌های غیر از کانتری نیز کاربرد داشته باشد(جیمی پیج از تلکستر برای سولوی آهنگ Stairway to Heaven استفاده کرد).
سبک‌های مناسب
تلکستر به‌ویژه برای سبک کانتری بسیار مناسب است؛ اما می‌تواند گزینه خوبی برای سبک‌های دیگر نیز باشد. صدای این گیتار شفاف و بعضاً تودماغی است. به دلیل صدای مشخص و بُرنده تلکستر، استفاده از آن به‌عنوان ساز ریتم کمتر رایج است.
استرتوکستر (Stratocaster)
گیتار استرتوکستر در سال ۱۹۵۴ توسط کمپانی فندر به بازار عرضه شد. این گیتار که اغلب به اختصار «استرت» خوانده می‌شود، سازی انعطاف‌پذیر است که در سبک‌های مختلف مانند کانتری، راک، پاپ، فولک، سول، بلوز و R&B مورد استفاده قرار می‌گیرد.
استرتوکستر معمولاً دارای بریج ترمولو است که به نوازنده امکان می‌دهد با حرکت دادن یک دسته، صدای سیم‌ها را زیرتر یا بم‌تر کند. اما استفاده از این نوع ترمولو ممکن است به تغییر کوک سیم‌ها و از کوک خارج شدن گیتار منجر شود.
به دلیل استفاده گسترده از استرت در سبک‌های مختلف، توصیف دقیق صدای آن کمی دشوار است. فرکانس‌های میانی استرت معمولاً کمی تودماغی است.
سبک‌های مناسب
با اینکه استرتوکستر در سبک‌های مختلفی مورد استفاده قرار گرفته است، اما بیش از همه در سبک بلوز شناخته شده است. در حالت کلین و یا در صورت استفاده از گین پایین، استرت صدای بسیار زیبایی دارد و فرکانس‌های میانی برجسته آن، صدایی دلنشین به ساز می‌دهند که در قالب آهنگ خودنمایی کرده و برای نوازندگان بلوز بسیار مناسب است.
